به عنوان مربی، ما عادت داریم در آینه عقب نگاه کنیم. سوابق حضور و غیاب، نتایج امتحانات و نتایج بازرسی اطلاعات حیاتی هستند، اما شاخص های عقب مانده هستند. اغلب اوقات، ما دیدی نسبت به آنچه در پیش داریم نداریم.
تصور کنید که یک منبع داده قدرتمند و کم استفاده وجود داشته باشد که بتواند به عنوان قطب نما برای مدیران مدارس عمل کند و به آنها کمک کند تا به سمت نتایج بهتر هدایت شوند و چالش ها را قبل از تبدیل شدن به بحران هدایت کنند. سپس تصور کنید که می توان آن را به سرعت در جریان اصلی قرار داد.
این جایی است که داده‌های تعامل وارد می‌شوند، و این موضوعی است که من می‌خواهم به آن بپردازم.
قبلا یکبار نخ کشیدم در سال 2010، من به عنوان معلم در تاور هملتز، یک منطقه لندن با پیشرفت کم سابقه ای از دانشجویان به دانشگاه های برتر، کار می کردم. می دانستم که می توان کارهای بیشتری انجام داد.
در آن زمان، خواهرم در دانشگاه آکسفورد دکترا می خواند. فکر می‌کردم که اگر او بیاید و چند آموزش به سبک آکسبریج با دانش‌آموزانم انجام دهد، جالب خواهد بود.
چیزی کلیک کرد. من متوجه شدم که زیرساخت یک برنامه ملی با استفاده از یک مدل تدریس خصوصی از قبل وجود داشته است. دانشجویان دکترای پرشور از دانشگاه های برتر به طور مساوی در سراسر کشور پراکنده شدند و به راحتی می توانستند به جوامعی با نرخ پیشرفت پایین برسند.
بنابراین تدریس را ترک کردم و The Brilliant Club را تأسیس کردم. ما هزاران دانشجوی دکترا را برای کار در هزاران مدرسه استخدام کردیم. بیش از 15 سال، این برنامه بیش از 100000 دانش آموز را پشتیبانی کرده است و در سطح بین المللی تکرار شده است.
پس از The Brilliant Club، گروه ImpactEd را برای حمایت از آموزش و سازمان‌های هدف‌محور برای به حداکثر رساندن پتانسیل آنها تأسیس کردم. ما با بسیاری از آکادمی‌های برجسته کشور و موسسات خیریه آموزشی کار می‌کنیم و از آنها برای اتخاذ تصمیم‌های مبتنی بر شواهد حمایت می‌کنیم.
ما به طور فزاینده ای به یک موضوع جدید علاقه مند شده ایم: اندازه گیری داده های تعامل و پتانسیل آن به عنوان یک شاخص اصلی.
مفهوم مشارکت نسبتاً ساده است: سطح تعهد، مشارکت و سرمایه گذاری عاطفی یک فرد با مدرسه خود است.
تحقیقات انجام شده از ایالات متحده به طور مداوم نشان داده است که مشارکت دانش‌آموزان می‌تواند یک شاخص اصلی برای عملکرد تحصیلی، میزان حضور و غیاب و نتایج زندگی بلندمدت باشد. با این حال، در انگلستان، ما تا حد زیادی پتانسیل داده های تعامل را نادیده گرفته ایم.
منبع:schoolsweek
