پراگنیا موهان تقریباً یک دهه است که یک ورزشکار حرفه ای سه گانه بوده است، اما تابستان ها در زادگاهش هند اکنون آنقدر گرم است که او دیگر نمی تواند در آنجا تمرین کند. او از گرما فرار کرد تا در انگلستان تمرین کند، اما نگران روزی است که گرم شدن جهان ورزش او را کاملاً از بین ببرد.
سم ماتیس، پرتابگر دیسک آمریکایی، دمای بالای 44 درجه سانتیگراد (111 فارنهایت) را در آزمایشات المپیک 2021 ایالات متحده در یوجین، اورگان توصیف کرد که باعث شد برخی از هواداران، مقامات و ورزشکاران از هوش بروند. و کیتی رود، بازیکن فوتبال نیوزیلندی تمرینات خود را در اتاق های گرما برای آماده شدن برای المپیک توکیو به یاد آورد و گرم کردن در گرما و رطوبت زیاد کوتاه شد.
هر سه نفر در اجلاس آب و هوای سازمان ملل در باکو، آذربایجان صحبت کردند تا در مورد تهدیدی که تغییرات آب و هوایی برای آنها، هواداران و خود ورزش ایجاد می کند صحبت کنند. با میلیاردها طرفدار در سراسر جهان، آنها در میان ورزشکاران و لیگ هایی هستند که تلاش می کنند افراد بیشتری را به مراقبت و اقدام در مورد تغییرات آب و هوایی وادار کنند.
موهان در یک میزگرد گفت: “در آینده، اگر تغییرات آب و هوایی مورد توجه قرار نگیرد و به طور مدبرانه مدیریت نشود، ورزش های سه گانه می توانند وجود نداشته باشند.”
همه چیز در مورد گرما نیست. موهان خاطرنشان کرد که المپیک پاریس امسال باید برخی از مسابقات سه‌گانه را به تعویق بیاندازد، زیرا باران‌های شدید – که با گرم شدن جو افزایش یافته است – باعث افزایش سطح باکتری در رودخانه سن شد.
برخی از باشگاه های برتر فوتبال در یک اتحاد اقدام اقلیمی با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و الهام بخشیدن به هواداران برای اقدام در مورد تغییرات آب و هوایی گرد هم آمده اند. یکی از آنها باشگاه رئال بتیس در لالیگا است. رافائل موئلا پاستور، مدیر کل بنیاد باشگاه، در میزگرد دیگری در باکو گفت که فوتبال “قدرتمندترین و عظیم ترین ورزش در جهان است” و بسیار مهم است که “ما باید کاری انجام دهیم.”
او گفت: «ما یک ابرقدرت داریم و در قبال آن مسئولیت داریم.
لزلی مابون، مدرس سیستم‌های زیست‌محیطی در دانشگاه آزاد بریتانیا، گفت که ورزشکاران می‌توانند آگاهی را در مورد مسائلی مانند گرمایش جهانی افزایش دهند، اما دگرگون‌کننده‌ترین فعالیت‌ها اغلب از جاهای دیگر می‌آیند.
مابون گفت: “من فکر می کنم ورزشکاران می توانند سوزن را حرکت دهند، اما گاهی اوقات این سوزن از بالاترین سطح دور است.” پیامدهای مالی آنچه در خطر است، کار را بسیار دشوار می‌کند، و به‌ویژه نهادهای حاکم – لیگ‌ها، فیفاهای این دنیا – بسیار سخت است که آنها را وادار به اقدام کنند.»
فیفا – نهاد حاکم بر فوتبال جهان – از نگرانی‌ها در مورد گرما و حقوق بشر در برگزاری جام جهانی 2022 در قطر، کشوری که به دلیل رفتارش با کارگران مهاجر مورد انتقاد قرار گرفت، متاثر نشد. و گاهی اوقات، اقدامات مثبت ظاهری از سوی رهبران ورزشی می تواند چیزی بیش از سبز شویی باشد.
جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا در COP29 شرکت کرد و در اینستاگرام درباره گسترش همکاری با کشورهای جزیره اقیانوس آرام برای تقویت “توسعه فوتبال مقاوم در برابر آب و هوا” و افزایش آگاهی در مورد تغییرات آب و هوایی پستی منتشر کرد. این اتفاق تنها چند ماه پس از امضای قرارداد حمایت مالی فیفا با غول نفتی دولتی عربستان سعودی آرامکو رخ داد.
بازیکنان زن فوتبال از سراسر جهان با امضای نامه‌ای سرگشاده از فیفا خواستند تا به این قرارداد پایان دهد و هم سابقه این کشور در مورد حقوق زنان و LGBTQ+ و هم تأثیر تولید سوخت‌های فسیلی بر تغییرات آب و هوا را ذکر کردند.
فیفا بلافاصله به درخواست آسوشیتدپرس برای اظهار نظر پاسخ نداد.
مابون گفت: «بسیار سخت است که هر چیزی که از سطوح بالا می آید جدی گرفته شود یا به طور قابل اعتمادی در نظر گرفته شود، در حالی که هنوز این نوع معاملات را دارید.
تغییرات آب و هوایی همچنین ورزش را گرانتر کرده و نابرابری ها را بیشتر می کند. جسیکا مورفری، استادیار مدیریت ورزش در دانشگاه کارولینای شمالی، گفت که ورزشکاران باید بیشتر سفر کنند و هزینه بیشتری برای تمرین و مسابقه بپردازند، زیرا برخی مکان‌ها با ورزش ناسازگار می‌شوند، زیرا هوا خیلی گرم است یا برف کافی وجود ندارد.
او گفت: “این تاثیر زیادی بر ورزشکاران و ورزشکاران امیدوار خواهد داشت.” «این یک شکاف اجتماعی-اقتصادی بزرگ‌تر بین دارندگان و نداشته‌ها ایجاد می‌کند، که سپس به یک موضوع عدالت تبدیل می‌شود».
ورزش به دنبال سازگاری با سیاره گرمتر است. گاهی اوقات مسابقات به مکان های مختلف منتقل می شود یا زمان شروع به قسمت های خنک تر روز منتقل می شود. سپس فناوری وجود دارد: قطر میلیاردها دلار برای تهویه هوای ورزشگاه ها در جام جهانی خود هزینه کرد تا هواداران و بازیکنان را خنک نگه دارد.
رود، بازیکن فوتبال نیوزیلندی گفت: اما ورزش نمی تواند راه خروج از بحران آب و هوا را تهویه کند.
او در مصاحبه ای گفت: «انرژی مورد نیاز آن «هزینه هنگفتی برای محیط زیست است» و افزود: «این فقط رویدادهای مجزا نیستند که یک یا دو بار در سال اتفاق می‌افتند. این تمرین و پیشروی است… لزوماً نمی توان آن شرایط را هر بار ایجاد کرد.»
و این برای تینا مویر، یک دونده نخبه سابق از بریتانیا که در مورد تهدید تغییرات آب و هوایی از طریق کسب و کاری که تأسیس کرده، یعنی Running for Real، صحبت می کند، نگران کننده است. او گفت که ورزشکاران مشروط هستند که خود را فراتر از محدودیت هایشان بردارند.
منبع:usnews
