بر اساس ارزیابی گسترده ای که توسط انجمن سلطنتی حفاظت از پرندگان (RSPB) و با حمایت بیش از 60 سازمان تحقیقاتی و حفاظتی انجام می شود، از هر شش گونه در بریتانیا یک گونه در معرض خطر انقراض قرار دارد.
آخرین گزارش State Of Nature نشان می دهد که 16 درصد از گونه ها از جمله موجودات نمادینی مانند کبوتر لاک پشت و خوابگاه فندقی در خطر ناپدید شدن هستند. بیش از نیمی از گیاهان گلدار دیگر در جایی که قبلا رشد می کردند، رشد نمی کنند.
نزدیک به نیمی از گونه های پرندگان بریتانیا و تقریباً یک سوم دوزیستان، خزندگان، قارچ ها و گلسنگ ها در معرض خطر هستند. بر اساس این گزارش که روز چهارشنبه منتشر شد، یک چهارم پستانداران زمینی ممکن است ناپدید شوند.
پروفسور ریک استفورد، رئیس کمیته سیاست انجمن بوم‌شناسی بریتانیا، این یافته‌ها را نتیجه «یک دهه فرصت‌های از دست رفته برای متوقف کردن کاهش مارپیچ حیات وحش بریتانیا» خواند.
بیش از 10000 گونه و زیستگاه در این گزارش مورد ارزیابی قرار گرفت که نشان داد بحران آب و هوا و کشاورزی فشرده در قلب کاهش قرار دارند.
تا به امروز، بیش از نیمی از حیوانات، گیاهان و قارچ های بریتانیا از بین رفته است.
تنها یک زیستگاه از هر هفت زیستگاه مهم برای حیات وحش در شرایط اکولوژیکی خوبی قرار داشت و تنها 7 درصد از جنگل‌ها.
صنعت ماهیگیری چنان آسیبی به بستر دریای بریتانیا وارد کرده است که هیچ یک از آن ها در وضعیت خوبی قرار نداشتند.
پروفسور استافورد گفت: «ترال پیاپی در بستر دریا مشابهی با تأثیر زلزله بر روی یک شهر دارد – زیستگاه ها از بین می روند و گونه ها آواره می شوند».
تنها 25 درصد از تورب زمین که مخزن مهم انتشار کربن است، به همراه 50 درصد باتلاق های نمکی در شرایط خوبی قرار دارند.
پستانداران کوچکی مانند موش‌های دروگر و موش‌های مزرعه‌ای در حال ناپدید شدن در مقابل چشمان ما هستند، زیرا زیستگاه حیاتی آنها با اثرات ضربه‌ای برای جغدها و سایر شکارچیان در حال نابودی است.
گلسنگ ها – ترکیبی از قارچ ها و جلبک ها که در جنگل های تمیز، مرطوب و دست نخورده رشد می کنند – از دهه 1970 به لطف کاهش انتشار دی اکسید گوگرد صنعتی تا حدودی بهبود یافته اند.
با این حال، نزدیک به نیمی از گونه‌های گلسنگ به دلیل آمونیاک که بیشتر از پخش گلسنگ، دوغاب و کود در مزارع به دست می‌آید، همچنان در حال کاهش هستند.
حشرات گرده افشانی و شکار آفات مانند کفشدوزک ها، سوسک های زمینی و زنبورها نیز در مناطق خاصی ناپدید می شوند.
پروفسور ریچارد گرگوری، رئیس نظارت بر علم حفاظت RSPB، گفت: «پیام هشیارکننده این است که وضعیت طبیعت بریتانیا و محیط وسیع‌تر، بر اساس شاخص‌هایی که ما داریم، به کاهش و تنزل ادامه می‌دهد.
در عین حال، ما هرگز واقعاً چنین درک خوبی از وضعیت طبیعت در بریتانیا نداشتیم و هرگز درک خوبی از چگونگی رفع آن نداشتیم.»
دکتر فرانچسکا مانچینی، از مرکز اکولوژی و هیدرولوژی بریتانیا، هشدار داد که از دست دادن گونه‌های کنترل آفات می‌تواند از نظر مالی به کشاورزان آسیب برساند و منجر به اتکای بیشتر به آفت‌کش‌های شیمیایی شود که به نوبه خود پیامدهای بیشتری برای تنوع زیستی خواهد داشت.
برخی از گونه ها مانند سنجاقک ها به دلیل تمیزتر بودن رودخانه ها نسبت به دهه 1970 بهبود یافته اند.
پروژه‌های حفاظتی از Cairngorms در اسکاتلند تا Cambridgeshire و Lyme Bay نشان داد که بازسازی می‌تواند به گیاهان و حیوانات کمک کند تا بازگردند.
نویسندگان این گزارش از دولت بریتانیا خواسته اند تا به وعده خود مبنی بر حفاظت از حداقل 30 درصد از خشکی و دریا برای طبیعت عمل کند، که توسط یک معاهده تاریخی در سال 2022 تثبیت شده است.
کریگ بنت، مدیر اجرایی The Wildlife Trusts می‌گوید: «گزارش وضعیت طبیعت یادآور این است که سیاستمداران نباید اجازه دهند طبیعت از دستور کار خارج شود – خیلی چیزها در خطر است.»
این مجلس بعدی در طول زندگی من برای اقدام در طبیعت و اقلیم مهم ترین خواهد بود. ساعت به سمت ضرب الاجل 2030 می رود که در آن زمان دولت بریتانیا متعهد شده است که حداقل 30 درصد از خشکی و دریا را برای طبیعت محافظت کند و خطرات ناشی از آفت کش ها را به نصف کاهش دهد.
منبع:independent
