عجیب است که چگونه بسیاری از پرندگان استرالیایی زیباتر از آنچه به نظر می رسند به نظر می رسند. اولین عصر من در جزیره کانگورو است و جیغ و داد و فریادهای تند با قدم زدن من در کنار دریا در دهکده خواب آلود رودخانه آمریکایی همراه است. اگرچه این صداها چیزی جز موزیکال هستند، پرندگانی که آنها را می سازند – لوریت های رنگین کمانی درخشان و گالاهای نقره ای و آب نباتی – به زیبایی درختان صمغ باشکوهی هستند که در امتداد ساحل رشد می کنند، تنه های مجسمه ای و پیچ خورده آنها که تماماً هوازده و فرسوده شده اند. نمک، ماسه و زمان.
کاکادوهای سیاه رنگی که با بال‌های آهسته و عمدی که به سختی برای بلند نگه داشتن آنها کافی به نظر می‌رسند، بر روی درخت‌ها تکان می‌خورند، به‌طور مشابه بی‌ملودیک هستند. وقتی یک زاغی استرالیایی زنگ می زند، لبخند می زنم، انگار به دیگران نشان می دهد چگونه این کار را انجام دهند. برای من، چروکیدن ملایم این پرندگان صدای قطعی Down Under است.
اما تماس پرندگان از هر نوعی در جزیره کانگورو (KI) بدیهی نیست. در سال 2020 – درست قبل از بسته شدن جهان برای کووید – این پاسگاه استرالیایی در جنوب آدلاید یکی از بدترین نقاط در آتش سوزی های وحشتناک تابستان سیاه بود. این بخش شرقی جزیره (از جمله رودخانه آمریکایی) در امان بود، اما سرنوشت متفاوتی در جای دیگر رقم خورد. این آتش‌سوزی‌ها با جرقه‌های رعد و برق، 70 درصد KI را فرا گرفت و انتهای غربی آن را ویران کرد و حیات وحش را نابود کرد.
جزیره کانگورو چهار سال پیش در آتش سوزی های جنگلی به طور کامل ویران شد
open من صبح روز بعد در بازدید از اقامتگاه مجلل جنوبی اقیانوس آرام در مورد آن بیشتر می شنوم، که در حال سوختن بود اما از ابتدا بازسازی شد و درست در فوریه امسال بازگشایی شد.
مدیر کل، آلیسون هیرد، به من گفت: «تقریباً یک سال بعد، ما اصلاً آواز پرندگانی نشنیدیم. استرالیایی‌ها به آتش‌سوزی‌ها عادت دارند، اما ما هرگز چنین چیزی را ندیده بودیم.» او در ادامه توضیح می دهد که چگونه آب و هوای گرم و خشک، بادهای قوی و “بار سوخت” عظیمی از چوب جنگلی باعث ایجاد آتش سوزی در بدترین سناریو شد که شدت آن برای تاول زدن بتن و ذوب شیشه کافی بود.
لژ کاملاً جدید، خطی و کم ارتفاع خیره کننده است. از سالن استراحت بالای صخره‌اش، خط ساحلی بی‌نقصی را که زیر آن کشیده شده است، تحسین می‌کنیم. اما با توجه به هزینه اتاق‌ها در حدود 1700 پوند برای هر شب، از بودجه من خارج است. مال من یک بازدید پروازی است. همانطور که در امتداد جاده ساخته نشده ای که به بزرگراه منتهی می شود رانندگی می کنم، متوجه می شوم که چگونه چهار سال بازسازی باعث شده است که جنگل به ارتفاعی یکنواخت رسیده است، با سبزی روشن و رشد دوباره تازه ای که فقط بلندتر از من ایستاده است.
منبع:independent
